“Cennette bizlere yeni bir alfabe öğretiyorlar.

Her harfin bir sırrı var, her sırrın bir kapısı.

O kapıların anahtarı sevgi.

Dünyada bizlerden esirgenen sevgi.

Bizler cennette sevgi biriktiriyoruz da,

O sevgiyi dünyaya gönderiyoruz, ışıklar halinde.

Dünya  hâlâ kin ve nefret biriktiriyor ya, kahroluyoruz.

İnsanlar yitirdiklerini kazanmak yerine,

Neden ellerindekini kaybetmeyi seviyor?”

Duayen gazeteci ve şarkı sözü yazarı Hakkı Yalçın, yüreklerini kendinden başkasına kapamış yetişkinlerin dünyasından çıkıp pürdikkat çocukları dinlemeye koyuluyor ve gözyaşlarını bulutlara asan, annelerinin kokusuna hasret öksüz cennet kuşlarının sesine kulak veriyor...

Cennet Mektupları: Sesi olmayan çocuklardan yakın diyar özlemleri.