“Cennette bizlere yeni
bir alfabe öğretiyorlar.
Her harfin bir sırrı
var, her sırrın bir kapısı.
O kapıların anahtarı
sevgi.
Dünyada bizlerden
esirgenen sevgi.
Bizler cennette sevgi
biriktiriyoruz da,
O sevgiyi dünyaya
gönderiyoruz, ışıklar halinde.
Dünya hâlâ kin ve nefret biriktiriyor ya, kahroluyoruz.
İnsanlar
yitirdiklerini kazanmak yerine,
Neden ellerindekini
kaybetmeyi seviyor?”
Duayen gazeteci ve şarkı sözü yazarı Hakkı Yalçın, yüreklerini kendinden başkasına kapamış yetişkinlerin dünyasından çıkıp pürdikkat çocukları dinlemeye koyuluyor ve gözyaşlarını bulutlara asan, annelerinin kokusuna hasret öksüz cennet kuşlarının sesine kulak veriyor...
Cennet
Mektupları: Sesi olmayan çocuklardan yakın diyar özlemleri.