Türk
edebiyatının usta hikâye yazarı Ömer Seyfettin’in “Gizli Mabet”inde cin, peri
gibi inanışlarla toplum hayatının nasıl aksadığını, maziye ve kahramanlığa
duyulan özlemi, II. Meşrutiyet sonrasında fikri ve siyasi hayatta yaşanan
olumsuzlukları, İstanbul’daki aşk ve aile hayatını konu alan 20 öyküsü bir
araya geliyor.
Bu
öyküler, yazarın mesele edindiği konularla ilgiliyken yazarın ince dikkati,
mizah anlayışı ve yalın Türkçesi bu öyküleri unutulmaz kılıyor.
Ömer
Seyfettin’i bugünün gençlerinin kendi zamanındaki gençler kadar rahat bir
şekilde okuyabilmesinin ardında Seyfettin’in Genç Kalemler dergisinde
özetlediği, Türkçe için ileri sürdüğü fikirlerinin uygulanışı bulunur. Milli
Edebiyat Dönemi’nin bir üyesi olan usta yazar, Türk edebiyatında özellikle
hikâye türünün başta gelen temsilcilerinden biri, hatta ilkidir.
İlk hikâyesi 1902’de Sabah gazetesinde çıkan yazar, Fransız yazar Mauppasant tarzı hikâyeciliği Türk edebiyatına ilk kez uygulamıştır. Bu tür hikâyecilikte giriş, gelişme ve sonuç bölümleri ana iskeleti içinde karakter tahlilleri, mekân tasvirleri bulunur. Yazarın toplumu aydınlatmak gayesiyle yazdığı “Diyet”, “Pembe İncili Kaftan”, “Kaşağı”, “Falaka” gibi hikâyelerle, hayatında hiç Ömer Seyfettin okumamış insanların bile aklına kazınmıştır.
Hazırlayan:
